آرامش و محبت در سایه همسری
آرامش و محبت در سایه همسرى
« و من آیاته أن خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا الیها و جعل بینکم مودّةً و رحمةً إنّ فى ذلک لآیاتٍ لقوم یتفکّرون (سوره روم، آیه 21) »
« و از جمله نشانه هاى (توانایى و یگانگى) او این است که براى شما از جنس خودتان همسرانى آفرید تا در کنار آنها آرامش یابید . و هم در میان شما دوستى و مهربانى قرار داد . بى تردید در این (تدبیر حکیمانه) نشانه هایى [روشن] براى مردمى است که مى اندیشند . »
پیامها و درسهای آیه فوق
1) خداوند متعال با قدرت خویش و در آفرینشى حکیمانه ، براى آدمیان همسرانى از جنس خودشان آفرید تا بدانها انس و آرامش بگیرند . اگر همسر آدمى در آفرینش همسان او نباشد ، نمى تواند با او انس بگیرد و از معاشرت با وى لذت ببرد و آرامش یابد ، پس « مرد و زن » در جنسیت و انسانیت با هم شریک و همسانند .
2) دست حکمت الهى براى انسان همسر آفرید تا مایه آرامش و اطمینان او را فراهم کرده باشد . بر همین اساس و در هماهنگى کامل بین تکوین و تشریع حکیمانه ، زناشویى ، سنّتى جاودانه به شمار مى رود که رویگردانى از آن دورى از نبى مکرّم صلی الله علیه و آله را در پى دارد .
3) آرامشِ حاصل از ، در کنار همسر بودن ، مطلق و نامحدود و آرامش جسمى ، روحى ، فردى و اجتماعى است و انسان با همسرگزینى و ازدواج به پیشگیرى یا درمان بسیارى از کاستى ها و بیمارى هاى خود مى پردازد .
4) هر یک از زن و مرد به تنهایى ناقص مى باشند و به همین خاطر به دنبال جزء مکمّل خود مى گردند و تا ازدواج نکرده اند یک بى قرارى و ناآرامى بر آنان حاکم است چون هر ناقصى مشتاق کمال خویش است و هر نیازمندى مایل به کسى است که نیاز او را برطرف کند.
5) وقتى تمایل به همسر در وجود انسانها به ودیعت نهاده شد ؛ پس عشقهاى پاک ستودنى است و باید براى تحقق آن کوشید تا انسان با حرکت در مسیر فطرت به کمال برسد .
6) پدیدار شدن عواطف عمیقِ پس از ازدواج و دلدادگى همسران و
همزیستى مسالمت آمیز و حتى عاشقانه آنها از نشانه هاى تدبیر حکیمانه خداوند
مى باشد .
7) بر خلاف تصور عرفى و باور سطحى و ناصحیحى که ازدواج و تشکیل خانواده را بارى بر دوش همسران مى داند ، ازدواج و نیل به مقام «همسرى» از نگاه قرآن کریم در راستاى منافع آنان مى باشد و همسران بار خاطر یکدیگرند نه این که یار شاطر هم باشند .
8) بقاى پیوند میان همسران به یک کشش قلبى و جاذبه روحى نیاز دارد و به همین جهت پروردگار مهربان پس از آن که آن دو در کنار هم به آرامش رسیدند ، با دست لطف و عنایت خویش نعمت « مودّت » و « رحمت » را به آنان بخشیده است تا با عشقى صادق و علاقهاى کامل در کنار هم آرامشى غریزى داشته باشند .
9) مهرورزى دوستانه و بلکه عاشقانهاى که بین همسران پدید مى آید ، نه تنها نشانه قدرت خداوند است ، که عنایت و لطفى است که در حق انسان روا داشته است . پس همسر شدن چنان باید انسانى باشد که عنایت الهى ، ظرف قابل خود را بیابد و نیز باید براى ماندگارى آن به هوش بود تا از طریق انسانیت فاصله نگیرد .
10) دوام گرایش مرد و زن به یکدیگر و آرمیدن در سایه انس هم به مودت و رحمتى است که خداوند بینشان برقرار مى کند و البته این دوستى و مهربانى غیر از آن گرایش غریزى بین مذکر و مؤنث است که در میان حیوانات هم موجود است ولى در قرآن نشانه آفریدگار حکیم معرفى نگردیده است بلکه این عشق برین ، آیه قدرت و یکتایى آفریدگار نامیده شده است .
11) آرامش آفرینى ازدواج و نیز پیدایش مودت و رحمت بین آنان براى خردمندان و متفکران از نشانه هاى ربوبیت و تقدیر خداى حکیم ، است .
منبع:
مجله پیام زن ، شماره 148 ، محمد کاظم تقوی
