اینجا بهترین جای دنیاست ؛ کنار هم ...
اینجا بهترین جای دنیاست ؛ کنار هم ...
قدم هایت را با من بردار ، نه گاهی جلوتر بگذار و نه گامی عقب بمان !
می خواهم با تو ادامه ی زندگی را پرواز کنم ، کنارم بمان...
پیشرفت نامتوازن همسران می‌تواند بیشتر از آنچه تصور می‌کنید دردسرساز باشد . اما باید چه کرد که با هم قدم برداشت ؟
بعضی حرف‌ها در گفتن ساده اما در زمان عمل بسیار دشوار است . یکی از این موارد اعتقاد به پیشرفت همزمان همسران است . شاید بسیاری از ما بتوانیم در زمان صحبت و گفت‌وگو در این مورد با فواید این موضوع و لزوم آن کلیاتی بیان کنیم ، اما در عمل طور دیگری برخورد می‌کنیم . اما مشکل از کجاست ؟ ما به آنچه می‌گوییم معتقد نیستیم و یا این‌که عمل کردن به این ایده آن‌قدر هم که از دور به نظر می‌رسد ، آسان نیست ؟ شاید هم هردوی این موارد موثر است.
برای تغییر رویه دادن در هر موردی لازم است اول ضرورت تغییر را احساس کنیم . تا زمانی که با تمام وجود احساس نکنیم تغییر لازم است ، احتمالاً تنها به برداشتن قدم‌هایی کوچک و البته موقت بسنده می‌کنیم و البته در نهایت هم احساس می‌کنیم که این مورد عملی نیست . اعتقاد به پیشرفت همزمان همسران هم یکی از این موارد است . تا وقتی کاملاً لزوم آن را احساس نکنیم ، احتمالاً قدم موثر و درستی برای آن برنخواهیم داشت . اما واقعاً ضرورت این موضوع چیست ؟
شک برانگیز است
شما اگر خانواده‌ای را ببینید که یکی از همسران بعد از ازدواج پیشرفت خوبی در کار ، تحصیل و یا موقعیت اجتماعی‌اش داشته و دیگری هیچ تغییری در وضعیتش روی نداده و بعد از ازدواج درجا زده ، چه تصوری در مورد رابطه‌ی آن دو خواهید داشت ؟ اولین برداشت شما و احتمالاً بسیاری دیگر این است که رابطه‌ی این همسران چندان مناسب نیست و مشکلی بین آنها وجود دارد .
جدا
از این‌که برداشت شما درست باشد یا نباشد ، اما می‌تواند همین موضوع هشداری جدی
باشد ، هشداری جدی به همه‌ی همسرانی که با هم پیشرفت نکرده‌اند . خود این همسران هم احتمالاً بعد از مدتی مانند بسیاری از
ناظران بیرونی احساس می‌کنند که مشکلی در روابط آنها وجود دارد . همین انتظار
احتمال مواجه شدن با مشکل را البته افزایش می‌دهد . این موضوع به ویژه در همسران
جوان بیشتر دیده می‌شود تا افرادی که سنی از آنها گذشته ، چرا که تعریف پیشرفت در
همسران جوان متفاوت با نسل گذشته است . برای مثال ، متأسفانه این روزها تربیت
فرزندان خوب دیگر چندان موفقیتی برای خانم‌ها محسوب نمی‌شود و در نتیجه ، ممکن است
خانمی که تنها بچه‌داری کرده است احساس شکست کند . البته در مورد اشتباه بودن این
تعریف از شکست بحث بسیار است که باید در جای خود به آن پرداخت.
جمع‌بندی همراه با سرخوردگی
زمانی که همسران با هم پیشرفت نمی‌کنند ، بعد از سنین میان‌سالی و زمانی که بچه‌های آنها ازدواج می‌کنند و به اصطلاح «آشیانه» خالی می‌شود ، تفاوت در برنامه‌های روزانه‌ی همسران به شدت خود را نشان می‌دهد . یکی از همسران احتمالاً کماکان فعال است ، ولی دیگری برنامه‌ی چندانی ندارد و در نتیجه ، احساس پوچی به سراغش می‌آید . عدم توازن بین مسیری که هرکدام از همسران طی کرده‌اند ، می‌تواند به تفاوت در نتیجه‌گیری آنها منجر شود و احساساتی متفاوت ایجاد کند . احساس سرخوردگی و شکست و به تبع آن افسردگی موضوعی است که در این سن به ویژه در خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود ؛ زمانی که خانم احساس می‌کند آن‌قدر که کاشته ، نتوانسته برداشت کند و در زندگی بازنده بوده است . این موضوع از آن نظر می‌تواند بسیار مهم باشد که دقیقــــاً در همیــن برهه از زندگی است که همسران دوباره نقشی مهم در زندگی یکدیگر پیدا می‌کنند . بچه‌ها رفته‌اند ، میزان فعالیت‌های اجتماعی به علت بازنشستگی کمتر شده و حالا دو همسر دوباره با هم مسیری را طی خواهند کرد . نارضایتی یکی از همسران از وضعیت خود می‌تواند روزهای نه چندان شیرینی برای هـــــر دوی آنها رقم بزند .
زمانی که همسران بچه داشته باشند ، این تفاوت نه تنها بر رابطه‌ی همسران که روی بچه‌ها نیز تأثیرات خود را دارد . یادتان باشد یکی از مهم‌ترین منابع تربیتی برای بچه‌ها روابط والدین آنها با همدیگر است . بچه‌ها با دیدن همین رابطه است که برای اولین بار برای خود رابطه‌ی بین همسران را تعریف می‌کنند ، ایده‌آل‌های خود را با توجه به آن تعریف می‌کنند و البته انتظاراتی که از همسر آینده‌ی خود نیز خواهند داشت بر مبنای همین رابطه خواهد بود .
برای تغییر با ما همراه شوید
اگر واقعاً دوست دارید به پیشرفت همسرتان کمک کنید، میتوانید با ما همراه شوید و با توجه به برخی نکات، گام‌هایی عملی بردارید :
** از شعار کم کنید و واقعیت‌ها را در مورد خود بهتر ببینید . هرقدر دید واقعی‌تری به تفکرات خود داشته باشید ، بهتر میتوانید قدم‌های بعدی را بردارید .
** از خودگذشتگی را در خود تقویت کنید . اگر قرار باشد در برنامه‌ی شخصی شما هیچ تغییری ایجاد نشود ، احتمالاً همسر شما نیز نمی‌تواند تغییری در برنامه‌اش داشته باشد و البته قدمی برای پیشرفت شخصی‌اش بردارد .
** روی کاستی‌ها و کوتاهی‌های پیش‌آمده در زندگی روزانه گاهی چشمان خود را ببندید و به روی همسرتان نیاورید . به هر صورت فراموش نکنید این به هم خوردن روال زندگی روزمره گاهی اوقات لازمه‌ی پیشرفت همسرتان است .
** از پیشرفت همسرتان هم در زمانی که با او تنها هستید ، بگویید و هم زمانی که دیگران حضور دارند . این کار می‌تواند به او اطمینان دهد که واقعاً از پیشرفت او خوشحال هستید.
** اگر احساس می‌کنید بین تعریف شما و همسرتان در مورد موفقیت تفاوت زیادی وجود دارد ، سعی کنید این فاصله را با گفت‌وگو کم کنید و نه با تحت فشار گذاشتن او و یا تحمیل نظر خودتان .
فرآوری : ندا داوودی
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع
: سپیده دانایی/ کتاب همسرم با من باش
